Πρόταση για μια πράξη συμβολικής αντίστασης

ΟΧΙ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΑΠΑΓΟΡΙΑ!

 

Έχει γίνει πλέον σαφές ότι όχι μόνο η Ελλάδα αλλά καί οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου, προς το παρόν, είναι θύματα ενός οικονομικού πολέμου που, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, διεκπεραιώνεται από τον αποθρασυνόμενο γερμανικό οικονομικό εθνικισμό, τόν οιονεί «οικονναζισμό».

Συνειδητοποιούμε τώρα τον απώτατο στόχο της εκστρατείας ταπείνωσης και απαξίωσης της Ελλάδας, που ξεκίνησε μέ τα χυδαία δημοσιεύματα του περιοδικού Focus, συνεχίστηκε με τις χυδαιότερες δηλώσεις περί παράδοσης των Ελλήνων στις γενετήσιες ορμές των Τούρκων, κλιμακώθηκε με τις προτροπές για απεμπόληση της εθνικής κυριαρχίας, και κορυφώνεται τώρα με τους ποικίλους οικονομικούς εκβιασμούς και τις άμεσες απειλές για εγκατάσταση στον τόπο μας οικονναζιστών γκαουλάϊτερ: θέλουν να απαξιώσουν το σύνολο της ελληνικής οικονομίας και να αγοράσουν την εθνική μας περιουσία για ένα κομμάτι ψωμί.

Κι ενώ πιέζουν και απαιτούν την άμεση αποπληρωμή των δανείων που συνήψε κατά καιρούς η Ελλάδα, δεν κάνουν κανένα απολύτως λόγο για την αποπληρωμή δανείων και καταβολή αποζημιώσεων που οφείλουν στην Ελλάδα για τα εγκλήματά τους στην διάρκεια του β΄ παγκοσμίου πολέμου, συμπεριφερόμενοι ουσιαστικά όπως τα ζώα της «Φάρμας των ζώων» του Όργουελλ: Όλα τα έθνη είναι ίσα, αλλά μερικά είναι πιο ίσα από τ’ άλλα.

Είναι φανερό ότι στην ιδιάζουσα οικονομική κατοχή πρέπει να προταχθεί η πιο μαζική, η πιο σθεναρή και η πιο διεθνική οικονομική αντίσταση. Δεν είναι επομένως, στην περίπτωση αυτή, το όπλο κυρίως της απεργίας που θα ματαιώσει τα σχέδια των οικονναζιστών, αλλά το όπλο της «απαγορίας», της άρνησης δηλαδή της αγοράς γερμανικών, προς το παρόν, προϊόντων, και αυτό όχι μόνο σε πανελλήνιο, αλλά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

 Ιδιαίτερα οι χώρες και οι λαοί του ευρωπαϊκού νότου, που πλήττονται και πρόκειται να πληγούν ακόμα πιο σκληρά από την λαίλαπα του οικονναζισμού και του ομογάλακτου παγκόσμιου χρηματιστικού νεοφιλελευθερισμού, καλούνται να αντιτάξουν στους θρασείς εκβιασμούς του πανούργου οικονναζισμού και των εγκαθέτων του την «απαγορική» τους ενότητα.

Το σύνθημα «Δεν αγοράζω» (γερμανικά προϊόντα) ας λάβει στη συνείδησή μας την αρμόζουσα προτεραιότητα έναντι των «Δεν εργάζομαι» ή «Δεν πληρώνω». Αδέλφια μας της Κύπρου, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και όλης της Ευρώπης, ας αντιτάξουμε στην ασυνειδησία των οικονναζιστών την πιο βαθιά και πλατιά συνείδηση της κατάστασης και του χρέους μας.

 

Οργή και μούτζα που σας έλαχε !

 

Του Γιώργου Μάλφα, θεολόγου καθηγητή

(malfasg@gmail.com)

 

 

Ολοφύρεται και αλυχτά ο δωσιλογικός εσμός του Μνημονίου για το φετινό «βέβηλο» εορτασμό της 28^ης Οκτωβρίου! Για την «προσβολή» του Προέδρου της Δημοκρατίας, των συμβόλων του έθνους, της μνήμης των αγωνιστών, της εθνικής ομοψυχίας. Για τις παρελάσεις που «ματαιώθηκαν», για τους «επισήμους» που εκδιώχθηκαν, για τους κυρίους ανδρείκελα και τις ερίτιμες κυρίες  που τους διαλύσαμε τη φιέστα, μέρα τέτοια, ιερή και ηλιόλουστη! Ανέμεναν αντιδράσεις, αλλά όχι τέτοιας πρωτόγνωρης έκτασης και έντασης. Κατανοητή η έκπληξή τους, αλλιώς μας είχαν μάθει… Η κρίση «θα μας αλλάξει» μας έλεγαν καιρό τώρα, υπαινικτικά, σχεδόν απειλητικά. Όντως, ξεχάστε ό,τι ξέρατε!

Επιστολή προς κ. Λοβέρδο

Εγώ, μία εκ των διαρκώς καθυβριζόμενων Δημοσίων Υπαλλήλων,
                                                                      της Σοφίας Λαμπίκη

09/09/2011 – 23:51:41

 

Το Σύνδρομο του Πάγκαλου

Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, μιλώντας το βράδυ της Τετάρτης στην επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, είπε ότι «το ένα εκατομμύριο δημοσίων υπαλλήλων, που ταλαιπωρούν δέκα εκατομμύρια πολίτες με την βεβαιότητα ότι ο δημόσιος τομέας είναι ισόβιος, μας έφτασαν εδώ που μας έφτασαν».(από τον Τύπο)

Είμαι μία εκ των διαρκώς καθυβριζόμενων Δημοσίων Υπαλλήλων.

Στάθης εξαιρετικός

όταν θα πάρουν φωτιά οι ασπίδες
Μεταμορφωμένος τότε σε ταύρο ο Δίας μετήγαγε την Ευρώπη στη Δύση, μεταμορφωμένη σήμερα σε αποδιοπομπαίο τράγο η Ελλάδα επιστρέφει απ’ τη Δύση πού; ………………………………….. Εδώ; δεν θα ‘χει να πληρώσει ούτε το φως. Το ανέσπερον
 
Δεν είναι πατρίδα μου το Προτεκτοράτο.
Εμένα, πατρίδα μου είναι η Ελλάδα, και δεν μπορεί στην Ελλάδα να ξεκινάει τη διαδρομή του για να μάθει γράμματα στα παιδιά ένας δάσκαλος με 660 ευρώ τον μήνα,
για να πάρει 750 ευρώ στα 45 του και να μην κάνει παιδιά δικά του ο ίδιος ποτέ…
Δεν είναι Πρωθυπουργός μου
αυτός ο τύπος που πάει να κάνει τη Θράκη Ειδική Οικονομική Ζώνη υπό την Εντολή της Γερμανίας – ανοίγοντας
έτσι έναν ακόμα δρόμο για την «αυτονόμηση» της περιοχής και τον ακρωτηριασμό της Ελλάδας…
Είναι πιθανόν αυτός ο ανιστόρητος να μη γνωρίζει ότι οι Ναζί στην Κατοχή διακρίθηκαν εκτός των άλλων και στο σπορ του διαμελισμού της χώρας μας -ώς και ανεξάρτητο «Βασίλειο των Βλάχων» στην Πίνδο έστησαν οι ολετήρες· όμως, πώς να κάνει την Ελλάδα πειραματόζωο της νέας Τάξης, απέδειξε ότι γνωρίζει πολύ καλά ο επικεφαλής των δωσιλόγων.
Δεν είμαι υπήκοος της Τρόικας.
Είμαι Ελληνας πολίτης -δεν οφείλω καμμιά νομιμοφροσύνη στα ανδρείκελα και τους κουίσλινγκ- δεν είμαι ανδράποδο
δεν οφείλω καμμιά νομιμοφροσύνη σε αυτούς που βουτάνε το υστέρημα του συνταξιούχου κι αφήνουν τον φοροφυγά να πλουτίζει ακόμα περισσότερο.
Δεν είναι (μόνον) φασιστικό, είναι και αηδιαστικό ο Υπουργός -εν προκειμένω ο Παπουτσής- να βάζει τις διαδηλώσεις για το ψωμί στον ίδιο παρονομαστή με την εγκληματικότητα – δεν
αναγνωρίζω συνεπώς καμμιάν εξουσία σε αυτούς που αφήνουν ανυπεράσπιστους τους γέροντες μπροστά στα καλάσνικωφ και τους φταίνε για την άθλια ανικανότητά τους οι διαδηλωτές.
Οχι, δεν είναι πατρίδα μου οι εντολές των τοκογλύφων, πατρίδα μου είναι η τήρηση του Συντάγματος.
Οφείλω να αντισταθώ για λόγους στοιχειώδους ευπρέπειας στον Υπουργό Οικονομικών -εν προκειμένω στον Βενιζέλο- που βάζει 23% ΦΠΑ στην μπουγάτσα αν είναι αλμυρή και 13% αν είναι γλυκιά. Η μαλακία δεν είναι θεσμός,
ούτε μπορεί πατρίδα μου να γίνει ο εκβιασμός, η τρομοκρατία, η καταστολή, ο παραλογισμός και η ανικανότης. Και η ντροπή.
Πατρίδα μου είναι η Ελλάδα, της μάνας μου και του πατέρα μου η ιστορία, των παιδιών το πεδίο -δεν μπορώ να την παραδώσω μικρότερη.
Δεν ανέχομαι πλέον τους χυδαίους που με κατασυκοφάντησαν urbi et orbi ότι είμαι διεφθαρμένος και τεμπέλης, ότι
μαζί τους τα έφαγα.
Οφείλω να τους αντισταθώ. Να τους απονομιμοποιήσω. Δεν
πρόκειται να πληρώσω τα χαράτσια που μου επέβαλαν και θα μου επιβάλουν, πρώτον διότι δεν είμαι ούτε τούρκος ούτε ραγιάς για να με σφάζει όποτε γουστάρει ο αγάς -ούτε είναι η χώρα μου οθωμανικό σαντζάκι, ώστε νόμος νά ‘ναι η ανομία και
δεύτερον δεν θα νομιμοποιήσω με τον οβολό μου τη ληστεία εναντίον όλων μας -διότι δεν πρόκειται περί κάποιας θυσίας για να σωθεί η πατρίδα
αλλά πρόκειται για το τίμημα της προδοσίας -την υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο.
Οχι, δεν θα πληρώσω το μερίδιό μου για τα τριάντα αργύρια του Ιούδα, δεν θα γίνω συνένοχός τους.
Ως εδώ!
Δυο χρόνια τώρα η χώρα καταστρέφεται. Σε αυτό συμφωνούν όλοι, μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια μάς γύρισαν πίσω στο 1950 -οφείλω συνεπώς να αντισταθώ.
Πατρίδα μου ήταν τα σχολικά βιβλία -τα 3.000 χρόνια της παιδικής μας ηλικίας, απ’ τον Ομηρο ώς τον Νίκο Γκάτσο – τι να προδώσω και γιατί; τα κυπαρισσάκια ή τα ηλιοβασιλέματα;
Δεκάδες φορές ώς τώρα στην Ιστορία τον μονόδρομο προς τα Τάρταρα τον έχουν φράξει τα οδοφράγματα…

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 8.Χ.2011 stathis@enet.gr

Επιστροφή με Στάθη!

όταν θα πάρουν φωτιά οι ασπίδες
Μεταμορφωμένος τότε σε ταύρο ο Δίας μετήγαγε την Ευρώπη στη Δύση, μεταμορφωμένη σήμερα σε αποδιοπομπαίο τράγο η Ελλάδα επιστρέφει απ’ τη Δύση πού; ………………………………….. Εδώ; δεν θα ‘χει να πληρώσει ούτε το φως. Το ανέσπερον
 
Δεν είναι πατρίδα μου το Προτεκτοράτο.
Εμένα, πατρίδα μου είναι η Ελλάδα, και δεν μπορεί στην Ελλάδα να ξεκινάει τη διαδρομή του για να μάθει γράμματα στα παιδιά ένας δάσκαλος με 660 ευρώ τον μήνα,
για να πάρει 750 ευρώ στα 45 του και να μην κάνει παιδιά δικά του ο ίδιος ποτέ…
Δεν είναι Πρωθυπουργός μου
αυτός ο τύπος που πάει να κάνει τη Θράκη Ειδική Οικονομική Ζώνη υπό την Εντολή της Γερμανίας – ανοίγοντας
έτσι έναν ακόμα δρόμο για την «αυτονόμηση» της περιοχής και τον ακρωτηριασμό της Ελλάδας…
Είναι πιθανόν αυτός ο ανιστόρητος να μη γνωρίζει ότι οι Ναζί στην Κατοχή διακρίθηκαν εκτός των άλλων και στο σπορ του διαμελισμού της χώρας μας -ώς και ανεξάρτητο «Βασίλειο των Βλάχων» στην Πίνδο έστησαν οι ολετήρες· όμως, πώς να κάνει την Ελλάδα πειραματόζωο της νέας Τάξης, απέδειξε ότι γνωρίζει πολύ καλά ο επικεφαλής των δωσιλόγων.
Δεν είμαι υπήκοος της Τρόικας.
Είμαι Ελληνας πολίτης -δεν οφείλω καμμιά νομιμοφροσύνη στα ανδρείκελα και τους κουίσλινγκ- δεν είμαι ανδράποδο
δεν οφείλω καμμιά νομιμοφροσύνη σε αυτούς που βουτάνε το υστέρημα του συνταξιούχου κι αφήνουν τον φοροφυγά να πλουτίζει ακόμα περισσότερο.
Δεν είναι (μόνον) φασιστικό, είναι και αηδιαστικό ο Υπουργός -εν προκειμένω ο Παπουτσής- να βάζει τις διαδηλώσεις για το ψωμί στον ίδιο παρονομαστή με την εγκληματικότητα – δεν
αναγνωρίζω συνεπώς καμμιάν εξουσία σε αυτούς που αφήνουν ανυπεράσπιστους τους γέροντες μπροστά στα καλάσνικωφ και τους φταίνε για την άθλια ανικανότητά τους οι διαδηλωτές.
Οχι, δεν είναι πατρίδα μου οι εντολές των τοκογλύφων, πατρίδα μου είναι η τήρηση του Συντάγματος.
Οφείλω να αντισταθώ για λόγους στοιχειώδους ευπρέπειας στον Υπουργό Οικονομικών -εν προκειμένω στον Βενιζέλο- που βάζει 23% ΦΠΑ στην μπουγάτσα αν είναι αλμυρή και 13% αν είναι γλυκιά. Η μαλακία δεν είναι θεσμός,
ούτε μπορεί πατρίδα μου να γίνει ο εκβιασμός, η τρομοκρατία, η καταστολή, ο παραλογισμός και η ανικανότης. Και η ντροπή.
Πατρίδα μου είναι η Ελλάδα, της μάνας μου και του πατέρα μου η ιστορία, των παιδιών το πεδίο -δεν μπορώ να την παραδώσω μικρότερη.
Δεν ανέχομαι πλέον τους χυδαίους που με κατασυκοφάντησαν urbi et orbi ότι είμαι διεφθαρμένος και τεμπέλης, ότι
μαζί τους τα έφαγα.
Οφείλω να τους αντισταθώ. Να τους απονομιμοποιήσω. Δεν
πρόκειται να πληρώσω τα χαράτσια που μου επέβαλαν και θα μου επιβάλουν, πρώτον διότι δεν είμαι ούτε τούρκος ούτε ραγιάς για να με σφάζει όποτε γουστάρει ο αγάς -ούτε είναι η χώρα μου οθωμανικό σαντζάκι, ώστε νόμος νά ‘ναι η ανομία και
δεύτερον δεν θα νομιμοποιήσω με τον οβολό μου τη ληστεία εναντίον όλων μας -διότι δεν πρόκειται περί κάποιας θυσίας για να σωθεί η πατρίδα
αλλά πρόκειται για το τίμημα της προδοσίας -την υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο.
Οχι, δεν θα πληρώσω το μερίδιό μου για τα τριάντα αργύρια του Ιούδα, δεν θα γίνω συνένοχός τους.
Ως εδώ!
Δυο χρόνια τώρα η χώρα καταστρέφεται. Σε αυτό συμφωνούν όλοι, μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια μάς γύρισαν πίσω στο 1950 -οφείλω συνεπώς να αντισταθώ.
Πατρίδα μου ήταν τα σχολικά βιβλία -τα 3.000 χρόνια της παιδικής μας ηλικίας, απ’ τον Ομηρο ώς τον Νίκο Γκάτσο – τι να προδώσω και γιατί; τα κυπαρισσάκια ή τα ηλιοβασιλέματα;
Δεκάδες φορές ώς τώρα στην Ιστορία τον μονόδρομο προς τα Τάρταρα τον έχουν φράξει τα οδοφράγματα…

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 8.Χ.2011 stathis@enet.gr

Η ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 

του Σταύρου Ρ. Ελευθερίου

            Ο Φράνσις Φουκουγιάμα δεν θα περίμενε πως 20 χρόνια αφότου έγραψε το περιβόητο «Το τέλος της Ιστορίας» θα βρισκότανε μια γυναίκα, και μάλιστα Ελληνίδα, που όχι μόνο  θα συμπύκνωνε τη «θεωρία» του μέσα σε λίγες λέξεις αλλά θα έβρισκε, επιτέλους τον τρόπο να την κάνει πραγματικότητα. Κι αυτή η γυναίκα δεν είναι άλλη – τι τιμή και δόξα για την Ελλάδα – από την υπουργό Παιδείας-Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Άννα Διαμαντοπούλου.

            Εξερχόμενη από το Προεδρικό Μέγαρο, μετά τη συνάντηση της με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια  προκειμένου να τον ενημερώσει για την μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Παιδεία που προωθεί, δήλωσε – ανάμεσα στα άλλα – και το εξής: «Μία πολύ βαθειά και σημαντική μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση αποτελεί εγγύηση ότι ποτέ ξανά δεν θα έχουμε κανενός είδους κρίση είτε οικονομική, είτε κοινωνική.».

            Ποιος να το φανταζότανε – είπαμε ούτε ο Φουκουγιάμα δεν τόχε σκεφτεί – πώς αρκεί μια «πολύ βαθειά και σημαντική μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση» ώστε να μην έχουμε ποτέ ξανά κανενός είδους κρίση: είτε οικονομική είτε κοινωνική!! 

            Καλά, τώρα το σκέφτηκε; Αν το είχε προτείνει σε κάποια από τις συμμαζώξεις της Λέσχης Μπιντελμπεργκ  θα είχε αποφευχθεί όλη αυτή η οικονομική και κοινωνική κρίση που ταλανίζει όλο τον κόσμο τώρα και τρία χρόνια. Θάχανε κάνει όλοι τους μια βαθειά και σημαντική μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση τους και θα είχαμε γλυτώσει όλο αυτό το κακό με την κρίση. Πάντως προλαβαίνουμε. Έστω και την «ύστατη ώρα». Γρήγορα, αμέσως στους Γ. Παπανδρέου και Ευάγγελο Βενιζέλο, στο ΔΝΤ, την ΕΚΤ, κι όπου αλλού πρέπει.

            Να υπενθυμίσω ότι η κ. Άννα Διαμαντοπούλου είναι αυτή που και άλλες φορές μας έχει ανοίξει τα μάτια, μας έχει κάνει να καταλάβουμε τι γίνεται γύρω μας. Όπως, παράδειγμα λέω, όταν έλεγε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ (2005) «. Σύντροφοι, ίσως είμαστε η τελευταία Κομμουνιστική χώρα στην Ευρώπη. Το κράτος καταδυναστεύει το 55% της οικονομίας, δεν συμβαίνει ούτε στις νέες χώρες και καταδυναστεύει όλους τους θεσμούς.». Μέχρι τότε κανένας δεν είχε καταλάβει πως η Ελλάδα ήταν η τελευταία κομμουνιστική χώρα.

            Κι όμως η κ. Άννα Διαμαντοπούλου είναι βουλευτής, είναι υπουργός Παιδείας (!!!), υπήρξε και επίτροπος στην ΕΕ, και χαράσσει (;) πολιτικές (δηλαδή εκτελεί αυτά που τις υπαγορεύουν. Αλλά τέτοιοι είναι και άλλοι Επίτροποι, Διοικητές Τραπεζών και ηγέτες της Ευρώπης που σήμερα αποφασίζουν για τις τύχες των λαών και φυσικά τη δική μας. Τέτοιο ή λίγο καλύτερο  απόθεμα γνώσεων έχουν.

Κρίσεις διευθυντών σχολικών μονάδων

 αναπαραγωγή του συστήματος; υποταγή σε αυτό ή μετωπική σύγκρουση μαζί του;

 και μείζον όστις, αντί της εαυτού πάτρας φίλον νομίζει, τούτον ουδαμού λέγω

(όποιος βάζει πιο πάνω τους φίλους από την πατρίδα του, για μένα είναι τιποτένιος) Σοφοκλέους Αντιγόνη, στ. 182-183)

Στον ευαίσθητο τομέα της παιδείας, εκεί που διαμορφώνονται οι μελλοντικές γενιές και σχεδιάζεται η αυριανή κοινωνία, οι συνέπειες από την εφαρμογή της -ελέω των δανειστών μας – κυβερνητικής πολιτικής της συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα είναι ήδη και θα είναι ακόμη πιο τραγικές στο άμεσο και ορατό μέλλον. Οι σημαντικότερες από αυτές τις συνέπειες είναι οι περικοπές των κονδυλίων για βασικές λειτουργικές ανάγκες των σχολείων, για τη μετακίνηση των μαθητών, για τους μισθούς και τις συντάξεις των εκπαιδευτικών και για τις προσλήψεις, το κλείσιμο σχολείων, η ουσιαστική κατάργηση της ενισχυτικής διδασκαλίας και της πρόσθετης διδακτικής στήριξης, η εγκατάλειψη της παιδείας των ομογενών. Από την άλλη μεριά, σχεδιάζεται ένα «νέο σχολείο» βασικός στόχος του οποίου δεν είναι η μόρφωση και η ψυχική και ηθική καλλιέργεια, αλλά αντίθετα, η «φτηνή» απασχόληση των παιδιών και των εφήβων κάποια χρόνια σε μεγάλα σχολικά συγκροτήματα. Έτσι, η «παιδεία της αμάθειας» με τα χιλιάδες αριστεία που δεν αντιπροσωπεύουν ούτε γνώσεις ούτε αξίες όχι μόνο θα συνεχίζεται αλλά θα οδηγεί πλέον είτε στην ανεργία είτε σε πανεπιστήμια με αυταρχική δομή, φτωχό περιεχόμενο και καμία προοπτική για τους αποφοίτους. Η πραγματική γνώση θα γίνεται κτήμα λίγων: όσων μπορούν να πληρώνουν. Για να επιβληθεί όμως ένα φτηνό και υποβαθμισμένο σχολείο, όπου τα παιδιά θα στοιβάζονται σε 30άρια τμήματα με δασκάλους απαξιωμένους, κακοπληρωμένους και όλο και πιο γερασμένους, απαιτείται ένα αυταρχικό διοικητικό πλαίσιο. Στο πλαίσιο αυτό ο ρόλος του διευθυντή του σχολείου «αναβαθμίζεται» σε βάρος του συλλόγου διδασκόντων και μετατρέπεται σε αυτόν του αξιολογητή-μάνατζερ.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΓΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Στήν δεύτερη ἔκδοση τοῦ ἔργου του The decipherment of Linear B (Ἡ ἀποκρυπτογράφηση τῆς Γραμμικῆς Β΄), ὁ John Chadwick, σέ μιά σύντομη ἀναφορά του στήν Γραμμική Α΄, τήν γραφή τοῦ «προ»ελληνικοῦ πολιτισμοῦ τῆς Κρήτης, ἔγραφε καί τά ἑξῆς χαρακτηριστικά: «Μόνο μιά λέξη τῆς Γραμμικῆς Α΄ εἶναι σίγουρο τί σημαίνει: ἡ λέξη «κου – ρο» πού προηγεῖται τῶν ἀριθμητικῶν συνόλων καί πού πρέπει νά σημαίνῃ κάτι σάν «σύνολο» ἤ «τόσο» […]. Ἄν βρίσκαμε μιά τέτοια λέξη σέ μιά γνωστή γλῶσσα, τό μυστήριο τῆς Γραμμικῆς Α΄ ἴσως καί νά λυνόταν…». Ἡ ὑπόθεση πού διατυπώνεται ἐδῶ εἶναι ὅτι ἡ λέξη «κου – ρο» εἶναι πρωτοελληνική μορφή τοῦ οὐδετέρου τοῦ ἀρχαίου καί νέου ἑλληνικοῦ «ὅλος» καί «οὗλος» [τ. ἔ. κου – ρο: (τό) ὅλον]. Τά στοιχεῖα πού κάνουν πιθανώτατη τήν παραπάνω ὑπόθεση, εἶναι: α) Ἡ λέξη «κου – ρο» μοιάζει νά ταυτίζεται μέ τόν νεοελληνικό διαλεκτικό τύπο «γοῦλο» (Βιθυνία, Θράκη, Καππαδοκία, Κῶς, Καστελλόρριζο, Σύμη, καί πιθανώτατα καί ἀλλοῦ• πρβλ. καί βοῦλο Λιβύσσι, Σύμη, βόλα Νέα Κίος). β) Στίς πινακίδες ἀπ’ τήν Ἁγία Τριάδα Ἁ. Τ. [ΗΤ] 122 β καί 131 β [βλ. Louis Godart et Jean – Pierre Olivier, Recueil des Inscriptions en lineaire A΄, (Gorila) τόμ. 1], τῆς λέξης γιά τό σύνολο τῶν δύο προηγουμένων συνόλων προηγεῖται (ὑπό τύπον ἐπιθετικοῦ προσδιορισμοῦ) ἡ δισύλλαβη λέξη «πο (;) – το» (ἤτοι: πο (;) – το κου – ρο), πρᾶγμα πού πιθανώτατα σημαίνει ὅτι ἔχουμε πρό ὀφθαλμῶν μιά κατ’ ἀριθμό καί πτώση συμφωνία δύο λέξεων οὐδετέρου γένους. γ) Στό σωζόμενο κάτω μέρος τῆς πινακίδας ἀπό τήν Ζάκρο ΖΑ 20 (ὅ.π. τόμ. 3), στήν τελευταία θέση, ὑπό τύπον συνόλου, κάνει τήν ἐμφάνισή της ἡ λέξη «κου – ρα».

Έκθεση μαθητή από τη Β΄ τάξη του ΕΠΑΛ Ναυπλίου: Ο ρόλος της τηλεόρασης σήμερα

Ο ρόλος της τηλεόρασης σήμερα

Η τηλεόραση έχει ρόλο και λόγο στη σημερινή ζωή και στη λαϊκή σκέψη.

Ο ρόλος της τηλεόρασης αυτήν τη στιγμή κινείται γύρω από δύο άξονες. Ο πρώτος είναι η καθοδήγηση των μαζών και ο δεύτερος η διαφήμιση και κατανάλωση δύο πράγματα αλληλένδετα.

Αυτό αποδεικνύεται τεκμηριωμένα. Όταν μπήκε η τηλεόραση στη ζωή μας ο κόσμος άρχισε για ανεξήγητους λόγους να καταναλώνει περισσότερο εξαιτίας των διαφημίσεων. Όταν κατάλαβαν τι ρόλο παίζει στη ζωή μας και στον τρόπο σκέψης μας, το εκμετάλλευτηκαν. Αυτή τη στιγμή η τηλεόραση είναι η πιο μεγάλη καθοδηγήτρια δύναμη παγκοσμίως. Έχουμε νιώσει και μεις, την δύναμη που έχει. Όταν κάνουμε διαδηλώσεις μας λένε αναρχικούς. Όταν θέλουν πολύ ένα κόμμα στην εξουσία το ανεβάζουν στη στιγμή και αυτό με τη μεγάλη επιρροή που ασκούν, το καταφέρνουν. Με λίγα λόγια κινούν το λαό όπου θέλουν.

Η τηλεόραση δεν είναι πάρα ένα όργανο εξουσίας, απόλυτα πουλημένο και με απόλυτες πολιτικές απόψεις.

Αυτό το όργανο πουλάει τη στήριξή του με ανταλλάγματα, όπως παραδείγματος χάρη: φορολογικά, επιδοτήσεις που όλα τα αυτά τα ανταλλάγματα τα φεσωνόμαστε εμείς.

Να πει όωμς και κανένας ότι πουλάνε και ποιοτικά πρόγραμμα; Αν είναι δυνατόν αυτό το πράγμα. Όλη η τηλεόραση έχει γεμίσει με άθλιους τηλεκουτσομπόληδες ή σίριαλ χαμηλού νοητικού επιπέδου που ούτε δεκάχρονα δεν μπορούν να τα δουν ή ψέματα μόνο αυτά, ο επιμορφωτικός χαρακτήρας έχει φτάσει σε κατηγορία υπόγειο και το μόνο που της δίνει κάποιο γόητρο είναι κάποιες εκπομπές επιμόρφωσης στην κρατική τηλεόραση ή ενημέρωσης ως ένα σημείο στο ΣΚΑΪ και τέλος, «Η μηχανή του χρόνου»: σπουδαία εκπομπή με σωστό τόνο πολύ καλής ποιότητας και ψυχαγωγίας.

Προτάσεις για μια καλύτερη τηλεόραση: με τον αθλητικό χαρακτήρα που έχει τώρα, μόνο δύο ώρες την ημέρα ενημέρωση την ίδια ώρα όλα τα κανάλια χωρίς κομματικές στηρίξεις και πόρωση του μυαλού εκείνου που την παρακολουθεί, εκμηδένιση των κουτσομπολίστικων και τέλος περισσότερες σατιρικές και μορφωτικές εκπομπές. Αυτή η τηλεόραση θα ήταν η μόνη που θα μπορούσα να κοιτάξω, όχι αυτό που γίνεται σήμερα. Όχι.

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ του Χρίστου Δάλκου

Ἡ κατάσταση τῆς παιδείας μας στόν καίριο τομέα τῆς γλωσσικῆς διδασκαλίας, καί ὄχι μόνο, θυμίζει τό παραμύθι τοῦ βασιλιᾶ πού μιά ὁλόκληρη κοινωνία, γιά νά μήν χαρακτηρισθῇ ἠλίθια, διατείνονταν ὅτι ἦταν ντυμένος, ἐνῷ ἦταν γυμνός. Τόν ρόλο τῶν παμπόνηρων ραφτάδων πού ἀμείφθηκαν πλουσιοπάροχα γιά τήν «κατασκευή» τῶν ἀνύπαρκτων «μαγικῶν» ρούχων, παίζουν ἐδῶ οἱ ρηχοί μεταπράτες («γλωσσολογικῶν») ἰδεῶν, πού ἔχουν πείσει μιά ὁλόκληρη κοινωνία νά μήν πιστεύῃ στά μάτια της, καί ἐνῷ ἡ ἀγραμματοσύνη «ἀναπτύσσεται καί δυναμώνει» προοδευτικώτατα, οἱ πάντες διατείνονται ὅτι «πᾶμε πολύ καλά», καί πώς τό μόνο πού χρειάζεται εἶναι ἀκόμα ἰσχυρότερες δόσεις «ἐκσυγχρονισμοῦ», σάν αὐτόν πού ἐπιχειρεῖται μέ τήν καθιέρωση τῆς διδασκαλίας τῆς ἀγγλικῆς ἤδη ἀπό τήν πρώτη δημοτικοῦ.